Ini adalah sebahagian catatan seharian Damia, Darwisy, Diya' & Daaris sekeluarga, with my loving ibu dan papa tersayang. Catatan dalam blog ini merupakan hasil aktiviti kami berlima dalam keluarga ini dan ia untuk kenangan dan bacaan santai sahaja. Tiada catatan berat di sini - Pengarang.
Blog ni memaparkan kisah-kisah dalaman kami sekeluarga, just untuk rujukan kami bila terkenang-kenang saat manis sebelumnya; sebab itu ia dijadikan LIMITED EDITION, hanya untuk pembaca dalam kalangan ahli keluarga dan sahabat handai sahaja.
Tuesday, June 16, 2009
WisH meRANGkaK
tengok wish tu...sekarang dah suka merangkak dan memanjat jer, ni nak panjat tangga...wish akan berpaut jer kat mana-mana yang dia boleh berdiri seperti sofa, meja tea, sliding door or walker dia..risau gak kut tercondong ke sisi...tapi sekarang, memang cepat jer sejak fast track gak dia merangkak ni...
ni tempat kurungan baru hehe...kalau ibu tak leh nak pantau sangat, di sini la wish dikurung, kak mea leh jer panjat...alas katil ni terpaksa dicabut sebab kainnya dah terkoyak akibat mea suka now lompat-lompat dalam ni..so, jadi la sangkar pulak katil wish ni huhu...
mea pakai baju tido saper ni, teka? macam lelaki lak anak papa ni bila pakai baju 'orang lelaki' hehe...thanx kat abg nuar sebab bagi kat mea plak ligan baju ni...tapi serebeh gak sikit hehe...(rumah ni bersepah semula, paling cun ialah before keluarga kijal nak mai hari tu, baik punyer kemas hehe)
petang ni papa kena gi kem pimpin siswa kat sg. siput semalaman huhu...sedih la papa nak tinggalkan ibu, mea dan wish...lepas zohor nanti pergi dan dijadualkan balik petang esoknya huhu...ni semua sebab aktiviti pilot untuk pelajar baru nanti yang akaan diwajibkan kepada mereka semua julai/ogos nanti, now we all dulu merasa sonok ke idak huhu...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Wah...dah upgred kepandaian wish..... tak lama lagi sure boleh tolong mea untuk menyepahkan rumah...hehehehe ....makin keciklah ibu mea dan wish....heheheheheh .....ibu mea walaupun kecik...tapi tetap cute.....
tu la pasai, makin lincah!
Post a Comment